Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Τα παιδιά... τα παιδιά μας!


Δεν είναι δικά σας τα παιδιά.
Γιοι και κόρες είναι της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Τα βοηθάτε να ’ρθουν στη ζωή, αλλά δεν έρχονται από εσάς.
Ζουν μαζί σας, αλλά δε σας ανήκουν.

Δώστε τους την αγάπη σας, όχι τις ιδέες σας.
Τις δικές τους ιδέες έχουν.
Στεγάστε το σώμα τους, όχι την ψυχή τους.
Η ψυχή τους ενοικεί στον οίκο του μέλλοντος,
εκεί που δεν μπορείτε να πάτε μήτε στα όνειρά σας.
Προσπαθήστε να τους μοιάσετε, μη θελήσετε να σας μοιάσουν.
Η ζωή πίσω δεν τραβά, δε σταματά στο χθες.

Εσείς είστε τα τόξα.
Από σας θα πετάξουν μπροστά τα παιδιά σας σαν βέλη ζωντανά.
Ο Τοξευτής κοιτάζει το στόχο πάνω από το μονοπάτι του άπειρου.
Σας λυγίζει δυνατά, για να φύγουν γοργά και μακριά τα βέλη του.
Δεχτείτε χαρούμενα το λύγισμα στο χέρι του Τοξευτή.
Εκείνος αγαπά τα βέλη που τοξεύονται,
αγαπά όμως και το δυνατό του τόξο.

Kahlil Gibran


3 σχόλια:

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση!

Καλό μήνα σε όλα τα παιδάκια και στους δασκάλους!!

Το σχολικό παρεάκι είπε...

Ευχαριστούμε πολύ!!!!! Καλό μήνα και σε σας!!!!

Lampros Lampinos είπε...

Ωραίο... και το ποίημα.. και τα δικαιώματα.. και μακάρι να μην μένουν σε λόγια!!!(τα δεύτερα)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Blogging tips