Η Τίγρη της Βεγγάλης

Η τίγρη της Βεγγάλης είναι ένα μεγάλο, ριγέ αιλουροειδές που κατάγεται από τη Σιβηρία. Από εκεί μετανάστευσε νότια όταν το κλίμα έγινε ψυχρότερο. Τώρα ζει στην Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ, το Μπουτάν, τη Μαλαισία και τη Βιρμανία. Της αρέσουν τα τροπικά δάση και πυκνά λιβάδια. Οι τίγρεις της Βεγγάλης μπορούν να ζήσουν περίπου 18 χρόνια σε αιχμαλωσία, και ίσως λίγα χρόνια λιγότερο στην άγρια ​​φύση. 

Η γούνα της είναι πορτοκαλή-καφετιά με μαύρες λωρίδες και στην περιοχή της κοιλιάς είναι λευκή με μαύρες ρίγες. Τα αυτιά της είναι μαύρα εξωτερικά και το καθένα έχει μια άσπρη κηλίδα στο εσωτερικό του. Οι αρσενικές τίγρεις της Βεγγάλης είναι το πολύ 3 μέτρα ενώ οι θηλυκές μέχρι 2,7. Η ουρά της είναι 90 πόντους. 

Οι τίγρεις, όπως τις περισσότερες μεγάλες γάτες, είναι απόμερα ζώα. Σπάνια ταξιδεύουν σε ομάδες των τριών ή τεσσάρων. 

Η τίγρη της Βεγγάλης είναι ένα σαρκοφάγο , σκοτώνει συχνά λεία της με ένα δάγκωμα στο λαιμό. Προτιμάει να κυνηγάει τη νύχτα και τρέφεται με ελάφια, χοίρους, αντιλόπες, βοοειδή, νέους ελέφαντες, και βούβαλους. 

Οι βασιλικές τίγρεις της Βεγγάλης (όπως ονομάζονται διαφορετικά) βρίσκονται σε κίνδυνο. Η ανεξέλεγκτη κοπή δέντρων με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του οικοτόπού τους, η μείωση θηραμάτων και η αύξηση της λαθροθηρίας για το όμορφο δέρμα τους είναι μερικοί από τους λόγους που το όμορφο αυτό ζώο συγκαταλέγεται στα είδη υπό εξαφάνιση.

Σπάνια στη φύση θα συναντήσουμε την λευκή τίγρη της Βεγγάλης όπου η γούνα της είναι άσπρη με μαύρες ρίγες. 

Τα τιγράκια όπως και όλα τα νεαρά ζώα, τους αρέσει να τσακώνονται. 

Μια μητέρα τίγρη της Βεγγάλης και το μικρό της ξεκουράζονται στο ψηλό γρασίδι ενός λιβαδιού. Τα τιγράκια μένουν με την μητέρα τους για 2 έως 3 χρόνια πριν φύγουν για να βρουν το δικό τους έδαφος.

Όταν οι τίγρεις κυνηγούν, συνήθως το σούρουπο και την αυγή οι ρίγες τους τις βοηθάνε να κρύβονται στην σκιά των ψηλών χορταριών. 

Οι τίγρεις είναι συνήθως νυκτόβιοι κυνηγοί και ξοδεύουν μέρες τεμπελιάζοντας στο γρασίδι ή καλά καμουφλαρισμένες στο δάσος. 

Οι τίγρεις κυνηγούν έρποντας κρυφά και βρισκόμενες πάντα σε κατάσταση αναμονής. Όταν το θήραμα είναι αρκετά κοντά, επιτίθενται με ένα θανατηφόρο πήδημα. 

 Η τίγρη μεταφέρει το θύμα της, ένα ελαφάκι, στο σπίτι για τα μικρά της.